Öyle bir an gelir ki sorgularsın kendini, kafanı hep uzaklara çevirir koskoca şehre sığmaz olursun belki de kendini şehre sığdıramazsın, küçücük kalırsın koca şehirde, gitmek istersin de bir sebep bulamazsın, çekip gitme düşüncesinin cazipliği etrafında dolanıp durursun, eksik olan tek şey cesaretindir. Nice insanlar 'gideceğim de gideceğim' diye söylenip dururlar da çok azı bu cesareti kendinde bulur. O cesaret bize yerleştiği vakit gitmek için öylesine çeşitli nedenler buluruz ki, kalsak kendimize ayıp ederiz sanki. Cesur davranıp gitmek cesaretini gösterenler mi daha şanslıdır yoksa alışkanlıklarının esiri olmuş insanlar mı? İnanın bana hiçbir fikrim yok; bu sorunun cevabını elbette ki zaman en iyi şekilde verecek.
Şu vedaları sevmiyorum, her türlüsü zor. İnsanlara veda, caddelere veda, mekanlara veda... Arkandan dökülen sudan bile medet umarsın bazen. 'Su gibi gidip su gibi gel.' dediklerinde dönüşünün umudu bile içini kıpır kıpır etmeye yeter. Gitmeye karar verdiğinde vedalar aklımızın ucundan dahi geçmez.
Gitmek bir bakıma vazgeçiştir. Alışkanlıklardan, şehirden, insanlardan... Döndüğünde her şeyin yerli yerinde seni beklediğini sanarsın. Öyle olmuyormuş, düşüncelerimiz bile anlık değişiyorken koskoca şehir nasıl yerinde sayabilirdi ki! En kötüsü de bir daha gittiğinde o yıllarını geçirdiğin şehre ait değilsindir artık yalnızca geçici bir misafirden fazlası değilsin. Her şey yabancı olur, saatlerce bıkmadan usanmadan beklediğin otobüsler yabancıdır artık sana, çıktığın merdivenler ayak izlerini tanımaz olur, kafeye her gidişinde kendine rezerve sandığın o masa artık senden başka herkesindir, bir fincan kahve niyetine sımsıcak sohbetleri sığdırdığın insanlarla arandaki ilişkiler çoktan kilometrelere yenik düşmüştür bile. Bozulmadan kalan tek şey yaşadığın önemli anların hafızandaki görüntüleridir ki onların da zamana çok fazla meydan okuyacağını düşünmüyorum. Hepsi bu kadar işte, neredeysek oradayız. Bulunmadığımız yerler hatıralarımızı saklamayı bile beceremiyor. Bize düşen her anımızı bir daha asla geri dönüşü olmayacağını bilerek yaşamak.
Yorumlar
Yorum Gönder